Wat is het en hoe verhoudt zich dit tot het ontstaan van de werknemerservaring?
In wat voor type wereld leven wij eigenlijk? In welke tijdgeest? Welke manier van denken en handelen typeert de periode waar wij in leven? Sta je daar wel eens bij stil? En hoe beïnvloedt deze tijdgeest de manier waarop mensen naar werk en leven kijken? Hoe beïnvloedt het organisaties eigenlijk?
Als bruggenbouwer tussen generaties vind ik dit een fascinerend iets. Behalve dat generaties worden gevormd door hun opvoeding worden generaties gevormd door de tijdgeest; door ervaringen en gebeurtenissen die in deze tijd als normaal worden beschouwd.
Zoals dat we (zie foto bij dit stuk boven) het volkomen normaal vinden om als volwassen persoon €24,50 te betalen voor ‘Wondr’, een experience pop-up museum in Amsterdam. Hier kun je zingen in de karaoke-kamer, dansen bij de silent disco of glijden van een glijbaan in een bak met marshmallows. En natuurlijk de ultieme selfie schieten (voor je insta) als herinnering aan de ‘experience’.
De concepten van werk & leven evolueren
Vandaag de dag leven we dan ook in de zogeheten ‘age of experience’: de ervaringseconomie ook wel belevingseconomie genoemd. En dat doet wat met hoe generaties tegen het concept werk en leven aankijken.
Deze begrippen, werk en leven, evolueren. Ze hebben andere definities dan vroeger. Wanneer een babyboomer praat over werk, hangt hij of zij daar een andere waarde en betekenis aan dan iemand van generatie Z. Idem voor het leven.
De wet van schaarste
De grootste wetenschappelijke bewezen verandering in werkwaarden tussen generaties is de toename van de waarde die aan vrije tijd (leisure) wordt besteed. En daarnaast dat jongere generaties, ten opzichte van oudere generaties, op jongere leeftijd meer waarde hechten aan ervaringen dan spullen.
Dat heeft te maken met onze tijdgeest. We lopen rond op een overbevolkte wereld die gevuld is met een steeds groeiende voorraad aan spullen (lees: troep). Amazon alleen al verkoopt 12 miljoen (!) producten. Waaronder een prefab tiny house in de vorm van een zeecontainer voor slechts $36,000. Iemand een weiland over? Hebben we het woningtekort in Nederland hierbij ook meteen opgelost.
Deze overbevolkte wereld, in combinatie met een overvloed aan spullen, geeft de mens tegenwoordig geen voldoening meer. Het zijn de offline ervaringen die ons dit wél geven. Offline ervaringen zijn schaars. Spullen in overvloed. En dus geldt één van de meest simpele wetten van de economie: schaarste. Wat willen mensen? Waar hebben mensen (veel) geld voor over? Dingen die schaars zijn.
Pumpkin Spice Latte
Terwijl 78% van de millennials ervoor kiest om geld uit te geven aan ervaringen, in plaats van materiële zaken, gaat de trend verder dan alleen jonge mensen. Deze trend geldt voor bijna elke leeftijdscategorie en sociaal-economische klasse.
Deze vloedgolf heeft al extreme effecten op de wereldeconomie en traditionele bedrijfsmodellen. Starbucks verkoopt namelijk helemaal geen koffie, Starbucks verkoopt een ‘koffie ervaring’. Daarom ben je bereid €5,95 te betalen voor een Pumpkin Spice Latte. En bij de Albert Heijn verkopen ze geen geitenyoghurt, maar een geitenyoghurt moment, van Betsie. Merken moeten spraakmakend en verrassend zijn en op emoties durven inspelen. Een ervaring bieden.
En wat heeft deze economie dan te maken met het concept werk? Met organisaties? Met HR? Met leidinggeven?
Mensen besteden niet alleen in de rol van ‘consument’ hun geld en tijd anders, maar willen zoiets ook in de rol van ‘werknemer’. Werknemers vragen vandaag de dag (zeker de jongste generatie) iets anders van een werkgever. Namelijk, een ervaring en niet simpelweg een baan.
De employee experience is voor sommige bedrijven nog een ondergeschoven kindje. Maar als je hier in ‘the age of experience’ niet voldoende aandacht aan besteedt ben je zowel oud als jong talent snel kwijt.
